Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 marca 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie - Wydział III Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2013 r. w Szczecinie

sprawy M. O.

przeciwko Prezesowi Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego

o rentę rolniczą

na skutek apelacji ubezpieczonego

od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

z dnia 11 września 2012 r. sygn. akt IV U 885/12

oddala apelację.

Sygn. akt III AUa 841/12

UZASADNIENIE

Decyzją z 13 czerwca 2012 roku Prezes Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (dalej jako rolniczy organ rentowy) odmówił M. O. prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym stwierdzając, że ubezpieczony nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu od 1 kwietnia 1995 roku i nie spełnia wymogu posiadania 5 lat ubezpieczenia emerytalno-rentowego w ostatnich 10 latach przed złożeniem wniosku o przyznanie renty rolniczej.

M. O. zaskarżył powyższą decyzję i wniósł o przyznanie mu prawa do renty rolniczej z tytułu całkowitej niezdolności do pracy. Wskazując na schorzenia urologiczne, neurologiczne, neurochirurgiczne i cukrzycę stwierdził, że stan jego zdrowia nie pozwala mu na wykonywanie jakichkolwiek prac w gospodarstwie rolnym.

W odpowiedzi na odwołanie rolniczy organ rentowy wniósł o jego oddalenie i dodatkowo wskazał, że wobec nie spełnienia warunku określonego w artykule 21 ust. 1 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o ubezpieczeniu społecznym rolników (Dz.U. z 2008 r., nr 50, poz. 291 ze zm.; dalej jako ustawa o u.s.r.), nie badał stanu zdrowia M. O..

Wyrokiem z 11 września 2012 roku Sąd Okręgowy w Koszalinie oddalił odwołanie.

Sąd okręgowy ustalił, że M. O. ma 63 lata; decyzją z 25 marca 1995 roku ubezpieczonemu przyznano prawo do renty rolniczej z tytułu długotrwałej niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym od 27 stycznia 1995 roku. Po nabyciu prawa do renty ubezpieczony podlegał jedynie dobrowolnemu ubezpieczeniu wypadkowemu i chorobowemu. Ubezpieczeniom emerytalno-rentowym nie podlegał począwszy od 25 marca 1995 roku tj. od wydania decyzji w przedmiocie przyznania prawa do renty rolniczej. Prawo do pobierania świadczenia z ubezpieczenia społecznego rolników przysługiwało ubezpieczonemu do 31 stycznia 2005 roku. Ubezpieczony obecnie nie prowadzi działalności rolniczej.

Ubezpieczony podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników w następujących okresach:

-

od 15 lipca 1977 roku do 31 grudnia 1982 roku;

-

od 1 stycznia 1983 roku do 31 grudnia 1990 roku;

-

od 1 stycznia 1991 roku do 24 marca 1995 roku;

-

od 25 marca 1995 roku do 31 marca 1995 roku:

-

od 7 kwietnia 1995 roku do 30 czerwca 1995 roku:

-

od 1 lipca 1995 roku do 5 stycznia 1996 roku:

-

od 6 stycznia 1996 roku do 31 marca 2005 roku.

W okresie od 7 lipca 2005 roku do 6 lipca 2006 roku M. O. był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna i pobierał zasiłek dla bezrobotnych.

Wskazując na treść art. 20 i 21 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 roku o u.s.r. s ąd okręgowy nie uwzględnił odwołania. Ubezpieczony złożył wniosek o przyznanie prawa do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym w 21 maja 2012 roku. W związku z powyższym legitymowanie się okresem 5 lat wymaganego ubezpieczenia emerytalno-rentowego powinno przypadać od 21 maja 2002 roku do 20 maja 2012 roku. Skoro ubezpieczony nie podlega ubezpieczeniu emerytalno-rentowemu począwszy od 25 marca 1995 roku, a jedyny udokumentowany okres ubezpieczenia emerytalno-rentowego wymagany ustawą w okresie od 21 maja 2002 roku do 20 maja 2012 roku wynosi 1 rok (od 7 lipca 2005 roku do 6 lipca 2006 roku) i jest nim zasiłek dla bezrobotnych, to w związku z powyższym M. O. nie legitymuje się 5 letnim okresem ubezpieczenia emerytalno-rentowego w ostatnich 10 latach przed złożeniem wniosku o przyznanie renty rolniczej. Sąd okręgowy ostatecznie uznał, że ubezpieczony nie spełniał warunków formalnych do renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w gospodarstwie rolnym wymaganych art. 21 ust. 1 ustawy.

Apelację od powyższego wyroku wywiódł M. O. podnosząc, że jest osobą niepełnosprawną i od 2005 roku cierpi na szereg schorzeń, które uniemożliwiają mu pracę w gospodarstwie rolnym. Ubezpieczony wniósł o to, aby zbadał go zespół biegłych sądowych lekarzy, którzy potwierdzą jego całkowitą niezdolność do pracy w gospodarstwie rolnym.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje.

Apelacja M. O. jest nieuzasadniona. Przyznanie renty rolniczej z tytułu niezdolności do pracy w myśl przepisu art. 21 ustawy o u.s.r. uzależnione jest od łącznego spełnienia trzech warunków:

- stażu ubezpieczeniowego,

- stanu zdrowia całkowicie uniemożliwiającego pracę w gospodarstwie rolnym,

- powstania choroby w określonym czasie.

Ubezpieczony nie wypełnia dwóch spośród powyższych przesłanek. Z tego względu szczegółowe analizowanie istniejących w jego organizmie zmian chorobowych było dla sprawy zbędne. Należy przy tym przypomnieć, że M. O. był objęty rolniczym ubezpieczeniem emerytalno-rentowym do 1995 roku. Po tej dacie zbył gospodarstwo rolne i uzyskał prawo do renty. Do 2005 roku ubezpieczony pobierał świadczenie z KRUS i nie opłacał składek emerytalno-rentowych. Kiedy M. O. utracił prawo do renty stracił status rolnika i nie był ubezpieczony jako rolnik; wtedy podlegał powszechnemu ubezpieczeniu społecznemu, jako osoba zarejestrowana w urzędzie pracy pobierająca zasiłek dla bezrobotnych. Ubezpieczony był zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy i pobierał świadczenie przez rok tj. od 7 lipca 2005 roku do 6 lipca 2006 roku. A to oznacza, że ubezpieczony nie legitymuje się 5-letnim stażem ubezpieczeniowym w okresie ostatnich 10 lat przed złożeniem wniosku o rentę rolniczą z tytułu niezdolności do pracy.

Istotnym jest również to, że M. O. starał się już trzykrotnie o rentę rolniczą w 2005, 2007 i 2010 roku. Trzykrotnie prawomocnie oddalano odwołania ubezpieczonego ustalając brak całkowitej niezdolności do pracy gospodarstwie rolnym (sygn. akt III AUa 43/06, III AUa 261/08, III AUa 640/10). Obecnie M. O. występuje o rentę rolniczą po raz trzeci, mimo że nie posiada już żadnego tytułu do rolniczego ubezpieczenia. Okoliczności, że ubezpieczony jest osobą schorowaną i w przeszłości podlegał ubezpieczeniu społecznemu rolników jako właściciel gospodarstwa rolnego, nie są wystarczające do przyznania prawa do świadczenia rolniczego. Poza stanem zdrowia ubezpieczony musi bowiem wykazać, że jego choroba powstała w okresie podlegania ubezpieczeniu, a także mieć co najmniej 5 letni staż ubezpieczeniowy. W związku z powyższym przeprowadzenie dowodu z opinii biegłych sądowych było dla niniejszej sprawy zbyteczne. Brak spełnienia przesłanek przewidzianych art. 21 ustawy o u.s.r. skutkował oceną o niezasadności odwołania ubezpieczonego.

Wobec powyższej oceny sąd apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. oddalił apelację M. O..