II AKa 25/22 - uzasadnienie Sąd Apelacyjny w Szczecinie z 2022-06-22
UZASADNIENIE |
||||||||||||||||||||||
Formularz UK 2 |
Sygnatura akt |
II AKa 25/22 |
||||||||||||||||||||
Załącznik dołącza się w każdym przypadku. Podać liczbę załączników: |
1 |
|||||||||||||||||||||
1. CZĘŚĆ WSTĘPNA |
||||||||||||||||||||||
1.1. Oznaczenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
Wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie z 7 grudnia 2021r. |
||||||||||||||||||||||
1.2. Podmiot wnoszący apelację |
||||||||||||||||||||||
☒ oskarżyciel publiczny albo prokurator w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel posiłkowy |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżyciel prywatny |
||||||||||||||||||||||
☐ obrońca |
||||||||||||||||||||||
☐ oskarżony albo skazany w sprawie o wydanie wyroku łącznego |
||||||||||||||||||||||
☐ inny |
||||||||||||||||||||||
1.3. Granice zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
||||||||||||||||||||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
|||||||||||||||||||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
||||||||||||||||||||
☐ |
co do kary |
|||||||||||||||||||||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
|||||||||||||||||||||
1.1.2. Podniesione zarzuty |
||||||||||||||||||||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
||||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
|||||||||||||||||||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k.
– błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
|||||||||||||||||||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
|||||||||||||||||||||
☐ |
||||||||||||||||||||||
☐ |
brak zarzutów |
|||||||||||||||||||||
1.4. Wnioski |
||||||||||||||||||||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
|||||||||||||||||||
2.
Ustalenie faktów w związku z dowodami |
||||||||||||||||||||||
1.5. Ustalenie faktów |
||||||||||||||||||||||
1.1.3. Fakty uznane za udowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
1.1.4. Fakty uznane za nieudowodnione |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Oskarżony |
Fakt oraz czyn, do którego fakt się odnosi |
Dowód |
Numer karty |
||||||||||||||||||
2.1.2.1. |
||||||||||||||||||||||
1.6. Ocena dowodów |
||||||||||||||||||||||
1.1.5. Dowody będące podstawą ustalenia faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 |
Dowód |
Zwięźle o powodach uznania dowodu |
||||||||||||||||||||
1.1.6.
Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów |
||||||||||||||||||||||
Lp. faktu z pkt 2.1.1 albo 2.1.2 |
Dowód |
Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu |
||||||||||||||||||||
3. STANOWISKO SĄDU ODWOŁAWCZEGO WOBEC ZGŁOSZONYCH ZARZUTÓW i wniosków |
||||||||||||||||||||||
Lp. |
Zarzut |
|||||||||||||||||||||
3.1. |
Prokurator zarzucił wyrokowi: „1. obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, w postaci art. 552 § 1 k.p.k. stanowiącego, że „oskarżonemu, który w wyniku wznowienia postępowania, kasacji lub skargi nadzwyczajnej został uniewinniony lub skazany na łagodniejszą karę, służy od Skarbu Państwa odszkodowanie za poniesioną szkodę oraz zadośćuczynienie za doznaną krzywdę, wynikłe z wykonania względem niego w całości lub w części kary, której nie powinien był ponieść" > poprzez uczynienie z tego artykułu podstawy zasądzenia zadośćuczynienia na rzecz C. K. (1), podczas gdy podstawą wyroku w sprawie wnioskodawcy mógł być jedynie art. 552 § 4 k.p.k. stanowiący, że „odszkodowanie i zadośćuczynienie przysługuje również w wypadku niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania lub zatrzymania”. 2. obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, w postaci art. 552 § 4 k.p.k., poprzez :
3. obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, w postaci art. 249 § 1 k.p.k., poprzez stwierdzenie przez Sąd meriti, iż tymczasowe aresztowanie może być stosowane jedynie w przypadku, gdy organa procesowe mają pewność co do zaistnienia znamion przestępstwa, podczas gdy w artykule tym jednoznacznie wskazano, że do zastosowania środka zapobiegawczego wystarczające jest duże prawdopodobieństwo popełnienia przez oskarżonego przestępstwa, 4. obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć istotny wpływ na treść orzeczenia, w postaci art. 174 k.p.k., poprzez zastąpienie dowodu z zeznań funkcjonariuszki policji A. B. (1), treścią sporządzonej przez nią notatki służbowej z dnia 27 października 2020 r., 5. błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę rozstrzygnięcia, mający wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a polegający na dowolnym przyjęciu przez Sąd I instancji, że :
|
☐ zasadny ☒ częściowo zasadny ☐ niezasadny |
||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania zarzutu za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny |
||||||||||||||||||||||
Rację ma skarżący podnosząc, iż podstawą orzeczenia Sądu Okręgowego winien być art. 552 § 4, a nie przywołany w wyroku art. 552 § 1 kpk. W sprawie chodziło bowiem o ewentualne odszkodowanie i zadośćuczynienie za niewątpliwie niesłuszne tymczasowe aresztowanie, a nie z powodu uniewinnienia oskarżonego / wnioskodawca nigdy nie był w sprawie Ds. 1047.2020 Prokuratury Rejonowej w Świnoujściu oskarżonym /. Zasadnie też podniósł prokurator w apelacji, że doszło do naruszenia art. 174 kpk, a sąd rozstrzygający zastąpił zeznania świadka A. B. jej notatką urzędową. Rzecz jednak w tym, że przeprowadzenie tego dowodu było zbędne, gdyż wnioskodawca nie kwestionował, iż w chwili jego zatrzymania, przez chwilę, próbował udawać inną osobę /swojego brata /. Ta okoliczność może usprawiedliwiać ocenę, że samo zatrzymanie C. K. (1) w dniu 27.10.2020r. było uzasadnione. Jednak ten fakt nie jest decydujący przy ocenie słuszności stosowania tymczasowego aresztowania. Okoliczności nadania przesyłki przez C. K. (1), podanie nieprawdziwego adresata, jak i sama zawartość przesyłki, we wstępnej fazie postępowania przygotowawczego dawały podstawy do podejrzeń, iż C. K. (1) mógł popełnić poważne przestępstwo narkotykowe. Jednak słusznie Sąd Okręgowy podniósł, iż zanim doszło do zatrzymania potencjalnego podejrzanego, można było przeprowadzić specjalistyczne badania zatrzymanych woreczków z nieznaną substancją. I choć postanowienie o powołaniu biegłych celem przeprowadzenia m.in. badań fizykochemicznych / co do zawartości zatrzymanych woreczków / wydano 29 września 2020r., to z akt nie wynika, aby prowadzący śledztwo w jakikolwiek sposób dążyli do szybkiego wykonania tych badań. Jest to o tyle dziwne, że na tzw. posiedzeniu aresztowym podejrzany złożył obszerne wyjaśnienia, które w dużej części uprawdopodobnił poprzez okazanie wyniku analizy, jaką zlecił 24 czerwca 2020r.. Skoro prywatna firma mogła wykonać taką analizę w pięć dni, to niezrozumiałe jest, że organom ścigania na podobne badanie potrzebne było dwa miesiące. Prowadzący śledztwo, już po zastosowaniu tymczasowego aresztowania, nie podjął żadnych konkretnych działań do potwierdzenia, bądź zaprzeczenia wersji przedstawionej przez C. K. (1). Już samo umorzenie postępowania w dniu 3 grudnia 2020r. przesądziło o tym, że tymczasowe aresztowanie było niesłuszne. Natomiast, ponieważ okoliczności nabycia kwestionowanej substancji, przedstawione przez podejrzanego, były nietypowe, i jednocześnie zostały częściowo uprawdopodobnione dokumentem wysłanym w trakcie posiedzenia aresztowego na urzędowy adres sądu, w sytuacji gdy podejrzany wcześniej nie był karany sądownie, miał ustabilizowany tryb życia i deklarował współpracę w organami ścigania, uzasadniają ocenę, że stosowanie najsurowszego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania, było niewątpliwie niesłuszne. |
||||||||||||||||||||||
Wniosek |
||||||||||||||||||||||
Prokurator wniósł o oddalenie żądania zadośćuczynienia ewentualnie o uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi Okręgowemu do ponownego rozpoznania. |
☐ zasadny ☐ częściowo zasadny ☒ niezasadny |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uznania wniosku za zasadny, częściowo zasadny albo niezasadny. |
||||||||||||||||||||||
Postępowanie przed sądem rozstrzygającym zostało przeprowadzone w takim zakresie, że pozwalało na merytoryczne orzeczenie. A zatem nie było powodów do uchylenia wyroku. Akceptacja oceny Sądu Okręgowego, iż doszło do niewątpliwie niesłusznego tymczasowego aresztowania C. K. (1) dawało podstawy do zasądzenia stosownego zadośćuczynienia. Nie sposób też uznać, że jego wysokość na poziomie około średniego miesięcznego wynagrodzenia brutto, za okres miesiąca pozbawienia wolności, uwzględniając sylwetkę C. K. (1) i jego tryb życia przed aresztowaniem, jest nadmiernie wysoka. |
||||||||||||||||||||||
4. OKOLICZNOŚCI PODLEGAJĄCE UWZGLĘDNIENIU Z URZĘDU |
||||||||||||||||||||||
4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uwzględnienia okoliczności |
||||||||||||||||||||||
5. ROZSTRZYGNIĘCIE SĄDU ODWOŁAWCZEGO |
||||||||||||||||||||||
1.7. Utrzymanie w mocy wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.1.1. |
Przedmiot utrzymania w mocy |
|||||||||||||||||||||
Utrzymano wyrok co do wysokości zasądzonego zadośćuczynienia. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach utrzymania w mocy |
||||||||||||||||||||||
Tak, jak to opisano w pkt. 3.1 niniejszego uzasadnienia. |
||||||||||||||||||||||
1.8. Zmiana wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
5.2.1. |
Przedmiot i zakres zmiany |
|||||||||||||||||||||
Zmieniono podstawę prawną merytorycznego orzeczenia. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach zmiany |
||||||||||||||||||||||
Sąd rozstrzygający pomylił się w sposób oczywisty i winien przywołać art. 552 § 4 kpk. |
||||||||||||||||||||||
1.9. Uchylenie wyroku sądu pierwszej instancji |
||||||||||||||||||||||
1.1.7. Przyczyna, zakres i podstawa prawna uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.1.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.2.1. |
Konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu w całości |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.3.1. |
Konieczność umorzenia postępowania |
|||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia i umorzenia ze wskazaniem szczególnej podstawy prawnej umorzenia |
||||||||||||||||||||||
5.3.1.4.1. |
||||||||||||||||||||||
Zwięźle o powodach uchylenia |
||||||||||||||||||||||
1.1.8. Zapatrywania prawne i wskazania co do dalszego postępowania |
||||||||||||||||||||||
1.10. Inne rozstrzygnięcia zawarte w wyroku |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
6. Koszty Procesu |
||||||||||||||||||||||
Punkt rozstrzygnięcia z wyroku |
Przytoczyć okoliczności |
|||||||||||||||||||||
III. |
Zgodnie z art. 554 § 4 kpk wydatki postępowania odwoławczego obciążają Skarb Państwa. |
|||||||||||||||||||||
7. PODPIS |
||||||||||||||||||||||
SSA Robert Mąka SA Stanisław Kucharczyk SSA Andrzej Olszewski |
1.11. Granice zaskarżenia |
|||||
Kolejny numer załącznika |
1 |
||||
Podmiot wnoszący apelację |
Prokurator |
||||
Rozstrzygnięcie, brak rozstrzygnięcia albo ustalenie, którego dotyczy apelacja |
Zasądzenie zadośćuczynienia. |
||||
0.1.1.3.1. Kierunek i zakres zaskarżenia |
|||||
☐ na korzyść ☒ na niekorzyść |
☒ w całości |
||||
☐ w części |
☐ |
co do winy |
|||
☐ |
co do kary |
||||
☒ |
co do środka karnego lub innego rozstrzygnięcia albo ustalenia |
||||
0.1.1.3.2. Podniesione zarzuty |
|||||
Zaznaczyć zarzuty wskazane przez strony w apelacji |
|||||
☐ |
art. 438 pkt 1 k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w zakresie kwalifikacji prawnej czynu przypisanego oskarżonemu |
||||
☐ |
art. 438 pkt 1a k.p.k. – obraza przepisów prawa materialnego w innym wypadku niż wskazany |
||||
☒ |
art. 438 pkt 2 k.p.k. – obraza przepisów postępowania, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia |
||||
☒ |
art. 438 pkt 3 k.p.k. – błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, |
||||
☐ |
art. 438 pkt 4 k.p.k. – rażąca niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka |
||||
☐ |
|||||
☐ |
brak zarzutów |
||||
0.1.1.4. Wnioski |
|||||
☒ |
uchylenie |
☒ |
zmiana |
Podmiot udostępniający informację: Sąd Apelacyjny w Szczecinie
Data wytworzenia informacji: