Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Szczecinie

POSTANOWIENIE

Dnia 18 sierpnia 2014 r.

Sąd Apelacyjny w Szczecinie I Wydział Cywilny

w następującym składzie :

Przewodniczący: SSA Eugeniusz Skotarczak (spr.)

Sędziowie: SSA Edyta Buczkowska-Żuk

SSA Tomasz Żelazowski

po rozpoznaniu w dniu 18 sierpnia 2014 r. w Szczecinie

na posiedzeniu niejawnym

w sprawie z powództwa H. S.

przeciwko (...) Spółce Akcyjnej w W.

o zapłatę

na skutek zażalenia powoda

na zarządzenie Przewodniczącego w Sądzie Okręgowym w Koszalinie z dnia 25 kwietnia 2014r.

sygn. akt IC 194/14

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSA T. Żelazowski SSA E. Skotarczak SSA E. Buczkowska-Żuk

UZASADNIENIE

Zarządzeniem z dnia 25 kwietnia 2014r. Przewodniczący zwrócił pozew.

W uzasadnieniu wskazano, że zarządzeniem z dnia 11 kwietnia 2014r. powód został wezwany do uzupełnienia braków formalnych pozwu, w tym do podania kwoty, jakiej domaga się

od pozwanego. Powód usuwając braki wskazał, iż nie określa należnej kwoty, gdyż domaga się określenia procentowego uszczerbku na zdrowiu, który ustali komisja lekarska i będzie z niej wynikać kwota wyliczona według przepisów. Przewodniczący uznał, że wobec powyższego pozew nie spełnia warunków formalnych przewidzianych w art. 126 k.p.c., albowiem powód nie określił wartości swojego żądania, co uniemożliwia nadanie sprawie dalszego biegu. Podstawę rozstrzygnięcia stanowił art. 130 § 2 k.p.c.

Powód wniósł zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie domagając się jego uchylenia.

W uzasadnieniu podniósł, że wypłacone odszkodowanie jest nieadekwatne do poniesionej szkody i w związku z tym wnosi dodatkowo o zasądzenie kwoty 1200 zł i 350 zł.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Zażalenie nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 187 § 1 pkt 1 k.p.c. jednym z podstawowych wymogów formalnych pozwu jest dokładne określenie żądania. W sprawach o roszczenia pieniężne wymóg ten oznacza, że obowiązkiem powoda jest precyzyjne i jednoznaczne wskazanie wysokości kwoty, jakiej zasądzenia domaga się w sprawie. Powód zgłaszając świadczenie pieniężne winien bezwarunkowo podać o zasądzenie jakiej konkretnie kwoty wnosi. Jeżeli pozew jest w tym zakresie dotknięty brakiem, nie zawiera jednoznacznego określenia żądanej kwoty lub występują w nim nieścisłości

co do zakresu żądania, podlega uzupełnieniu w trybie art. 130 § 1 k.p.c., a jeśli brak nie zostanie usunięty, obowiązkiem przewodniczącego w myśl art. 130 § 2 k.p.c. jest zwrot pozwu.

Pozew wniesiony przez skarżącego niewątpliwie dotknięty był brakiem formalnym w zakresie określenia treści żądania, albowiem powód wskazywał w nim, iż kwestionuje wysokość wypłaconego mu odszkodowania, jednakże nie podał, jakiej kwoty domaga się od pozwanego z tytułu tego odszkodowania. Skierowane do niego wezwanie zawierało wskazanie sposobu uzupełnienia braku, terminu oraz skutków nieusunięcia braku. Wezwanie było precyzyjne i kategoryczne, nie mogło zatem nasuwać żadnych wątpliwości co do zakresu obowiązku powoda i konsekwencji ich niedopełnienia. Niewykonanie zobowiązania musiało skutkować zwrotem pozwu, zgodnie z art. 130 § 2 k.p.c. Powód dopiero w zażaleniu sprecyzował zakres żądania. Okoliczność ta nie podważa jednak zaskarżonego zarządzenia, albowiem termin wyznaczony w art. 130 § 1 k.p.c. upłynął bezskutecznie. Usunięcie braków w późniejszym terminie winno natomiast

stanowić podstawę do przyjęcia, iż pozew został złożony z dniem usunięcia braku oraz zadekretowania sprawy pod nowym numerem.

Z przedstawionych przyczyn Sąd Apelacyjny na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSA T. Żelazowski SSA E. Skotarczak SSA E. Buczkowska-Żuk